Hepimizin yaşamını kaybetmiş olan büyükleri vardır. Onlar çok önceden dünyaya gelmiş, hayatını yaşamış ve vadeleri geldiğinde bu dünyadan göçmüşlerdir. Ölmüş olan büyüklerimize kısaca “geçmişlerimiz” deriz.
    Geçmişlerimizin bizim veya anne babalarımızın üzerinde büyük emekleri vardır. Onlar için yapabileceğimiz güzel iş ve davranışlar şunlardır:
    Fırsat bulduğumuzda onların mezarlarını ziyaret eder; onlar için Fatiha okur; dua ederiz.
   Geçmişlerimizin sevabına çeşitli hayırlar yapabiliriz. Yaygın olarak yapılanlar, Mevlit okutma, helva dağıtma, onların adına kurban kesme ve benzeri hayırlardır. Geçmişlerimizin sevabına bir yoksula para veya eşya verebiliriz.
   Bizim geçmişlerimiz adına yaptığımız iyilikler, onlar için “sadakayı cariye”dir. sadakayı cariye, öldükten sonra da sevap kazanmaya devam edebilmek için yapılmış olan kalıcı bir hayır işlemek demektir. Hayırlı çocuklar yetiştirmek, ölmeyecek iyiliklerdendir.
    .

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                             

 

 

 

               AY­ŞE’NİN RÜ­YA­SI

   Ayşe birkaç ay önce annesini kaybetmişti. Onun acısını unutamıyor, hiçbir şey üzüntüsünü hafifletmiyordu. Kendini eve kapattı. Kimseyle görüşmek istemiyor, kendini ve ailesini ihmal ediyordu. Annesinin ölümünü kabulleniyor ama annesine olan ihtiyacından ve özleminden dolayı acısını unutamıyordu. Bir gün bu sıkıntılarla uykuya daldı. Rüyasında annesini gördü. Annesi huzur dolu gözlerle Ayşe’ye bakarak şunları anlatıyordu:

  “Üzülme yavrum, ‘Geç­miş­le­ri­ni­zi ha­yır­la yâd edi­niz.’ (7) demiyor mu Peygamberimiz? Üstelik dost istersen Allah yeter. Bizden öncekiler nice sıkıntılara katlanmış ve bizleri bugüne getirmiş. Onları hayırla yâd etmeyi unutma. Geçmişini unutanlar, geleceklerini kuramazlar. Onların iyiliklerini anarak hatırlaman sana güç verecektir. Şu an hayatta olan yaşlıların da kıymetini iyi bilmelisin. Onların bilgilerinden ve tecrübelerinden yararlanmalısın. Unutma sen de bir gün yaşlanacaksın.

    Çocukların ve torunların seni örnek alacaklar. Bunun için kendini iyi yetiştirmelisin.” Ayşe uyandığında kendini çok iyi hissediyordu. Hemen mezarlığa gitti. Annesini ve mezarlıktaki diğer büyüklerini ziyaret etti. Onlara dua ederek Allahtan rahmet ve bağışlanmalarını diledi.